Op hun trektocht vanuit de broedgebieden in Scandinavie en het noorden van Rusland zakt de ruigpoot af naar zuidelijker oorden, waarbij best forse aantallen vogels in West Europa blijven 'plakken'. En het is inmiddels een aangetoond feit dat ruigpoten vaak exact hetzelfde gebied kiezen om de winter door te brengen als het jaar ervoor. Zo is er bij het wildrooster op de Praamweg in Lelystad (bij de Oostvaardersplassen) al jaren een ruigpootbuizerd te zien die elk jaar terugkomt. En op 29 januari 2010 had ik hem ook voor de lens....
Ruigpootbuizerd - Buteo lagopus, adulte vrouw |
Ik ben in 2011, ook in januari, weer teruggegaan naar de Praamweg, om te kijken of ik dezelfde vogel nog eens kon fotograferen. Dat is me helaas niet gelukt, maar toen ik naar mijn blauwe kiekendieven veldje aan de Dodaarsweg in Zeewolde reed, gleed er ineens een mooie juveniele ruigpoot voor mijn lens.....
Ruigpootbuizerd - Buteo lagopus, juveniel |
Let bij deze foto vooral op de lichte iris en de diffuse eindband van de staart. Dit zijn de kenmerken van een juveniele vogel, die misschien wel zijn/haar eerste winter meemaakt. En ik ben dan altijd weer verwonderd dat zonder enige ervaring, deze vogel toch de weg weet te vinden naar dat mooie stukje Nederland, en zo mooi voor mijn camera langs door de lucht komt zweven. Ik zou ook wel zo'n goed richtingsgevoel willen hebben.........
Van november tot en met februari ben ik weer in opperste staat van opwinding, want elke buizerd die ik zie kan zomaar een ruigpootbuizerd blijken te zijn. Ik verdraai mijn nek bij elk paaltje langs de snelweg, ik tuur ingespannen naar elke boom waarin een vogel zit, want wie weet, wie weet,....... En juist in de winter zijn er in Nederland vele duizenden buizerden extra te zien, want het lijkt wel of er steeds meer uit Scandinavie naar ons land afzakken. Ik heb het er maar druk mee.
Je zou bijna wensen dat het alweer voorjaar was..........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten